کتاب سر الصلاه

ادب انسان با حضور در محضر دیگری بروز می‌یابد. زمانی که شما در محضر کسی هستید، ادب حکم می‌کند کاری که برای او ناپسند است را انجام ندهید. حضور در هر جمعی، آداب خاص خودش را می‌طلبد. ادب حضور ما در محضر خدا که اتفاقاً دائمی و همیشگی‌ست، چطور باید باشد؟

درک حضور: درک کنیم که در محضر کسی هستیم.
حفظ حضور: حضوری که درک شد، باید حفظ بشود.
درک حدود: حضور در هر جمعی، آداب و حدود خودش را دارد که باید شناخته شود.
حفظ حدود: حدود شناخته شده را حفظ کنیم.

اگر حضور خدا را درک کردیم، هر لحظه سعی می‌کنیم آن طور که او می‌پسندد، باشیم؛ و حدودِ حرام و حلالی که او معین کرده را درنظر داشته باشیم. مؤدب به آداب حضور، این چهار ویژگی را در خودش دارد و اوست که می‌تواند ظرفیت‌های فطری خود را به حد اعلی برساند و شکوفا سازد.

اگر بخواهیم تفکر امام راحل (ره) را به عنوان یک شخص صاحب حکمت و دکترین بشناسیم باید مفهوم حضور را در اندیشه ایشان درک کنیم.
اگر گفته می‌شود پایه اندیشه هگل در مفهوم گایست است یا اندیشه هایدگر بر مفهوم دازاین استوار است و یا تفکر کانت با نومن و فنومن شناخته می‌شود و…، اندیشه امام راحل نیز حول مفهوم حضور می‌چرخد.

مطالعه کتاب « سِرّالصلاه » به ما کمک می‌کند تا با این مفهوم در اندیشه امام راحل بهتر آشنا شویم لذا مطالعه این کتاب برای اندیشه‌جویان دانش استراتژی ضروری است.

برای این منظور، ابتدا جلسات روی‌کرد حدومدار را مطالعه کنید تا نسبت طرح‌ریزی استراتژیک و جامعه‌سازی را با نماز و راز نماز از دیدگاه امام خمینی درک کنید؛ سپس کتاب سِرّالصلاه را مطالعه فرمایید.